2016-05-16 Jak i czym rzeźbić

Na początek swoich zmagań z rzeźbiarstwem wystarczy kawałek kory i scyzoryk, dopiero jak zacznie nam coś z tego wychodzić, można zaopatrzyć się w podstawowe dłuta. Takiej porady udzielił nam rzeźbiarz spotkany w Muzeum Rolnictwa w Ciechanowcu.

Fot. Archiwum własne

Warsztaty rzeźby - muzeum w Ciechanowcu

W miarę jak ręka będzie nabierać sprawności przyjdzie zaopatrywać się w bardziej precyzyjne narzędzia rzeźbiarskie. Większość z nich można kupić, ale niektóre trzeba będzie zamówić u kowala.

Ten zestaw narzędzi rodzi się z potrzeby coraz bardziej precyzyjnego rzeźbienia postaci czy historii, którą w tej rzeźbie zamierzamy przedstawić.

Do obróbki dużego kawałka drewna rzeźbiarze używają też siekiery i elektrycznej piły. Dopiero potem przystępują do precyzyjnego  wykończenia dzieła.

Fot. Archiwum własne

Rzeźby na terenie muzeum w Ciechanowcu

Najlepszym materiałem do obróbki jest miękkie drewno lipowe lub inne liściaste pozbawione sęków: topola czy olcha.

Rzeźbiarze, mając w ręku klocek drewna, widzą już oczami wyobraźni, co wyłoni się z tego klocka. To tak – jakby figura była ukryta w tym drewnie, a rzeźbiarz ją tylko odsłania.

Rzeźbiarze ludowi czasami stosują bardzo proste formy, figury wyglądają tak jakby nie były dokończone czy nieprecyzyjnie obrobione, jakby je wykonywała ręka dziecka. Ale w tej prostocie jest sens.

Wielu twórców zdobyło światową sławę, choćby Aleksander Słomiński stosując taki styl. Był początkowo wyśmiewany w kręgu najbliższych za swoje prace, zwłaszcza że zaczął rzeźbić dopiero mając 86 lat.

Pierwsze rzeźby mogą nie satysfakcjonować twórcy rozpoczynającego swoją przygodę z rzeźbiarstwem. Ale – jak mówią doświadczeni w tej twórczości –warto zostawić swoją pierwszą pracę, aby potem mieć do czego się porównywać, odnosić. Im ręka stanie się sprawniejsza, tym satysfakcja będzie większa.

Rzeźby ludowe najczęściej ukazują postacie święte, Jezusa i Maryję, bo też i takie było zapotrzebowanie ludności wiejskiej. Mieszkańcy wsi nie przywiązywali wagi do artyzmu, ale do umiejętności interpretacji tematów z kanonem kościelnym.

Rzeźby na potrzeby wsi wykonywali rzemieślnicy-cieśle czy stolarze zatrudnieni przy budowie kościołów i kaplic. Wędrowni mistrzowie, często o zdolnościach manualnych wykonywali figury na zamówienie chłopów z okolicy.

Znaczącą grupa dawnych rzeźbiarzy byli uzdolnieni wiejscy samoucy, którzy początkowo dla siebie i rodziny, wykonywali krucyfiksy czy figury świętych patronów. Rzeźby dostarczali także wędrowni świątkarze.  

Warsztaty rzeźby

Zobacz też:

Jak wyrzeźbić babę

Rzeźbienie w drewnie

Czym rzeźbić rzeźbę

Chrystus Frasobliwy

Rzeźby Słomińskiego

Sztuka ludowa\rzeźba ludowa

Muzea i skanseny\Ciechanowiec\muzeum rolnictwa