2011-08-17 Warsztat szewski

Jak dawniej wyglądała praca szewca – można było podpatrzeć w Muzeum Wsi Mazowieckiej w Sierpcu. Szewc nie cieszył się na wsi prestiżem, ale chętnych do tego zawodu nie brakowało, zwłaszcza wśród biedoty wiejskiej. Nauka rzemiosła trwała kilka lat.

Fot. Archiwum własne

1. W chałupie szewca 2. Stuletnia chałupa szewca

Pracownie szewskie znajdowały się na ogół w osobnych pomieszczeniach lub zajmowały część kuchni. Podstawowe narzędzia pracy to: kowadełko, kopyta, szydła, szpilki, dratwa, klej, nóż, obcążki, pilniki. Ważnym wyposażeniem był stołek, na którym szewc spędzał wiele godzin, także niski stolik oraz półka z kopytami – formami do butów.

W sierpeckim skansenie można zobaczyć w pełni wyposażony warsztat szewski. Mieści się w uroczej, ubogiej, ale za to zgrabnej ponad stuletniej chatce. Wiejscy szewcy nie tylko nie mieli prestiżu – mówiono o nich, że są pijakami i lekkoduchami, ale też nie należeli do ludności zamożnej. Majstrom szewskim powodziło się znaczniej gorzej niż innym rzemieślnikom, np. rymarzom.   

Zobacz jak wyglądała praca szewca: