2011-08-21 Litewskie pieśni

Wędrując po Puńsku, dźwięki muzyki i śpiewu przyciągnęły nas do jednej z gospod tego miasteczka. Nie rozumieliśmy słów, bo śpiewano po litewsku. Mowa naszych sąsiadów nie jest tu czymś nadzwyczajnym, bo 80 proc. mieszkańców Puńska to Litwini.

Trafiliśmy na próbę jednego z tutejszych zespołów ludowych. Donośny śpiew i dźwięki harmonii słychać było już z daleka. Za zastawionym stole siedzieli członkowie zespołu, popijając, pojadając przygotowywali się do swoich występów.

Fot. Archiwum własne

Staraliśmy się nie przeszkadzać w próbie, przysłuchując się śpiewom z boku.

Ale gościnni mieszkańcy Puńska zaprosili nas do wspólnego biesiadowania... po litewsku. Ich życzliwość nie zmieniła się nawet wtedy, gdy odezwaliśmy się po polsku. A w dowód uprzejmości zaśpiewali nam Barkę, choć w swoim języku.

Takie litewsko-polskie biesiadowanie odbywa się w Puńsku bardzo często, najczęściej oczywiście na weselach. Jak mówią członkowie zespołu, Polacy – choć nie znają języka – potrafią zaśpiewać litewskie przyśpiewki.

Puńsk leży przy granicy z Litwą. Od 1920 roku miasteczko i jego okolice należą do Polski. Ale Litwini nie zatracili swojej tożsamości.

Prawie każdy mieszkaniec gminy Puńsk należy do zespołu pieśni lub tańca lub uczęszcza do szkoły muzycznej. Poczucie przynależności narodowej jest tutaj bardzo silne.

Tradycje podtrzymuje Dom Kultury Litewskiej, który działa od 1956 r. Jest centrum kulturowym, wokół którego są skupione wszystkie zespoły pieśni i tańca w regionie. Organizowanych jest mnóstwo koncertów, występów i spotkań.