2012-04-06 Chrystus ukrzyżowany

Ponad 150 fotografii - autorstwa Maiki Kosińskiej - przedstawiających przydrożne krzyże z malowanymi na blasze wizerunkami ukrzyżowanego Chrystusa, można zobaczyć w Muzeum Etnograficznym we Wrocławiu.

Fot. Archiwum muzeum

Miejscowość Wilcza

W większości są to obiekty dolnośląskie, ale skonfrontowane z pojedynczymi przykładami krzyży wykonanych w tej samej technice z innych regionów Polski.

Fot. Archiwum muzeum

1. Kudowa 2. Miejscowość Krzydlina Mała

Maika Kosińska jest z wykształcenia przyrodnikiem, ale jej pasją są: antropologia kulturowa, rękodzieło i podróże.

Pierwszy krzyż na blasze sfotografowała w 2000 r. w Rumunii, a pierwszy dolnośląski w 2002 r. w Wojkowicach. Obecnie jest dokumentacja liczy ponad 300 zdjęć.

Fot. Archiwum muzeum

1. Miejscowość Cienkowice 2. Miejscowość Myślaków

Krzyże z malowanymi na blasze przedstawieniami Chrystusa upowszechniły się w XIX wieku wraz z rozwojem hutnictwa metali nieżelaznych, kiedy stosunkowo trwała blacha stała się jednocześnie łatwo dostępnym materiałem.

Fot. Archiwum muzeum

1. i 2. Miejscowość Silustrowice

Charakterystyczną cechą tego rodzaju krzyży jest ich różnorodność stylistyczna wynikająca z indywidualnie nanoszonych na blachę, malarskich przedstawień postaci Jezusa, a także przemalowań pierwotnych warstw i ich uszkodzeń (zardzewienia blachy, spękania i złuszczenia farby), które  składają się na ostateczny obraz  -  stworzony wspólnym  wysiłkiem  człowieka i przyrody.

Fot. Archiwum muzeum

1. Miejscowość Nowa Mecina 2. Miejscowość Wiry

Przydrożne krzyże stawiane były w miejscach szczególnie ważnych – na rozwidleniach dróg, w punktach naznaczonych wydarzeniami ważnymi dla ich fundatora. Upamiętniały tragedie, ale były też rodzajem dziękczynienia za doznane łaski. Swoją obecnością „uświęcały” najbliższe otoczenie – z reguły wydzielony teren, specyficznie zagospodarowany odpowiednią nasadą drzew, krzewów i kwiatów.

Ten rodzaj krzyży rzadko jest dokumentowany ze względu na swoją ulotność i degradację powodowaną oddziaływaniami atmosferycznymi. Tym bardziej cenne są zachowane inwentaryzacje takiego typu, jaki zgromadziła autorka wystawy. 

Wystawę można oglądać do 27 maja.