2012-05-07 Tańce kaszubskie

Podczas imprezy plenerowej Czarne Wesele w Muzeum Wsi Słowińskiej w Klukach nie mogło zabraknąć tańców kaszubskich. Kopanie torfu i zabawa taneczna są głównym punktem programu. Słowińcy wspólną pracę przy kopaniu torfu i wspólne biesiadowanie po okresie ciężkiej pracy określali mianem Czarnego Wesela.

Fot. Archiwum własne

Tańce kaszubskie w Muzeum Wsi Słowińskiej

Zwyczaj ten zachował się do II wojny światowej. Zresztą Kaszubi nie tylko przy kopaniu torfu okazywali sobie wzajemną życzliwość. Na przykład podczas sianokosów gospodarze wołali do pomocy sąsiadów. Po pracy częstowali ich winem i obiadem. Mieli z tego więcej strat niż korzyści, ale Kaszubi nie wyobrażali sobie, by koszenie obyło się bez tego.

Kaszubi lubią śpiewać, bawić się i tańczyć. Rytm tańców jest z reguły dość szybki. Dość specyficzne są też instrumenty używane przez zespoły ludowe, np. burczybas.

Fot. Archiwum własne

Burczybas

Jest to walcowata walcowata beczułka bez dna. Jeden otwór jest nakryty naciągniętą skórą zwierzęcą, w środku której jest umocowany pęk włosia z końskiej grzywy lub ogona. Włosie pocierane zwilżonymi palcami wydaje buczący skrzek. Podobny efekt można uzyskać przeciągając przez żelazny okrąg metalowy łańcuch.

Fot. Archiwum własne

Burczybas

Drugim ciekawym instrumentem są diabelskie skrzypki. Mają one do dwóch metrów wysokości i od jednej do trzech strun z drutu, pudło rezonansowe i liczne brzękadła. W górnej części instrument jest przyozdobiony wstążkami i maską przedstawiającą gbura, diabła lub inne osoby. Wydobywa się z niego rozmaite dźwięki przez stukanie nim o podłogę.

Fot. Archiwum własne

Tańce kaszubskie w Muzeum Wsi Słowińskiej

Kolejnym ciekawym instrumentem jest bazuna. Służyła ona kiedyś do porozumiewania się pastuchom lub rybakom. Bazuna ma kształt wydłużonej trąby. Wykonuje się ją z młodej olchy, sosny bądź klonu, ustnik zaś z drewna sosnowego. Granie na tym instrumencie nie jest łatwe i wymaga wysiłku fizycznego.

Występy kaszubskich zespołów folklorystycznych