2014-01-23 Zwierzęta

Zanikają już grupy kolędnicze, a wraz z nimi kolędy. Przypinamy je, aby kantyczki (piosenki kolęnicze) nie odeszły w zapomnienie.

Zając siedząc z królikami,

Bębnił swojemi nóżkami,

Wróble zaś gwarzyły, gdy sobie podpiły.

Z dzierlatką, z czeczotką,

Papuga też gaworzyła,

Coś z cudzoziemska mówiła.

Żółna z indykiem była syndykiem.

Bażant był szafarzem,

Paw śliczny ogon rozłożył,

Lecz sprośnym wrzaskiem wykroczył,

Sęp siedział jako sęp,

A jeleniowe zaś czoło,

Na rogach mając świece w koło,

Tam wszystkim świeciło, aby widać było,

Cieszyć się, cieszyć sie.