2011-01-26 Etnokolekcja 2011

Czy Państwowe Muzeum Etnograficzne w Warszawie zdoła stworzyć pierwszy katalog Etnokolekcja 2011 – strojów, biżuterii i dodatków? Z pewnością ma ogromną szansę, bo w jego posiadaniu znajduje się jeden z najbogatszych w Europie zbiór ubiorów i tkanin ludowych.

Do utworzenia nowej kolekcji tekstyliów, akcesoriów i biżuterii inspirowanych tradycyjnym wzornictwem i technikami muzeum zaprosiło uznanych projektantów  a także twórcy nieznani, ale  tworzący z pasją i z fantazją, wykorzystujący tradycyjne techniki. 

Muzealnicy i znawcy współczesnej sztuki użytkowej dokonają wyboru – najbardziej wartościowych przedmiotów, które utworzą pierwszą Etnokolekcję.

Prezentacja prac odbędzie się 6 lutego w Państwowym Muzeum Etnograficznym w Warszawie.

Fot. Przykłady etnodizajnu z festiwalu krakowskiego

Rodzi się jednak pytanie, czy twórcy postawią sobie za cel przywrócenie do naszego życia jakże pięknego, tradycyjnego wzornictwa, w tym haftów i koronek? Czy będą to futurystyczne wizje chcących się spełnić w swojej twórczości projektantów?

Od dawna toczy się dyskusja na temat tego, co to jest etnodizajn. Czy np. koszulka z nadrukiem ludowym kwalifikuje się do tego miana, czy też to tylko obrazek na T-shirt-ie. Czy motyw ludowy na kole od roweru, spełnia kryteria etnodizajnu? Powstaje coraz więcej przedmiotów inspirowanych motywami ludowymi, ale efekt najczęściej jest jarmarczny.

Tymczasem polskie wzornictwo jest tak piękne i bogate, co najlepiej widać po strojach ludowych – najefektowniejszym elemencie kultury ludowej. Niegdyś na terenie Polski noszono ponad 60 strojów jakże różniących się od siebie.

Ozdabianie wyrobów tkackich na stroju ludowym, we wnętrzu mieszkalnym (bielizny pościelowej, stołowej, makatek, narzut, ręczników, chodników, kilimów) wymagało niezwykłej precyzji i umiejętności. Do dzisiaj koronki i hafty, sploty nici budzą podziw i uznanie. 

Od projektantów oczekiwałabym próby przywrócenia tej zapomnianej „ludowości” – tkanin, wzorów do naszego życia bardziej aniżeli  spełnienia wizji twórczych projektanta. Nikt przecież dzisiaj nie wystąpi na ulicy w tradycyjnym łowickim czy krakowskim stroju (nie licząc parady na imprezie folklorystycznej), ale nie powstydziłby się modnie skrojonej łowickiej sukienki czy katanki – rodzaju kaftana lub kamizelki. 

Od projektantów zależy, czy muzealne zbiory w odświeżonej formie powrócą do naszych domów, czy  ludowy oznaczać będzie modny, czy nadal „wsiowy” styl.

Dorota Skrobisz - wydawca portalu