2010-03-04 Album o koronce

 Album o koronce koniakowskiej

 przygotowuje Gminny Ośrodek Kultury w

 Istebnej. 

Będzie zawierać m.in. historię i początki tworzenia koronek w Koniakowie, informacje o najbardziej zasłużonych twórczyniach, wzory i formy koronek oraz współczesną popularyzację tej dziedziny sztuki. Publikacja powinna ukazać się w wakacje.

Album ma być interesujący zarówno dla turystów, jak i miłośników lokalnych tradycji.

Koronki hekluje się w Koniakowie już od stu lat. To najbardziej znany w Polsce i na świecie wyrób z tego terenu. Tymczasem do tej pory nie powstał żaden album na ten temat.

Początki koronki w Koniakowie wiążą się z II połową XIX wieku. Do szkoły w Koniakowie przyjeżdża wówczas nauczycielka Kieblowa, która na zajęciach z robótek ręcznych wprowadza szydełkowanie.

Dziewczęta tworzą koronki będące odbiciem kwiotków, listków, winohradków itp. wzorów zaczerpniętych z przyrody.  Połączone ze sobą w różne kombinacje stanowią części naczółkowe czepców, które są element stroju mężatki z terenu Śląska Cieszyńskiego.

Szydełkowanie – heklowani – staje się popularnym dla góralek z Koniakowa zajęciem na „wolne chwile”. Oprócz czepców koronką zdobi się kobiecą bieliznę mającą popyt wśród mieszczanek okolicznych miast.

Koronka nazywana w Koniakowie „rużiczkóm” przybierała najpierw formę prostokąta, kwadratu, a dopiero na końcu koła. Każda „rużiczka” wykonana jest z pojedynczych, małych elementów łączonych według pomysłu koronczarki w jedną całość.

Fot. Archiwum GOK