2014-08-22 Obrazy z życia wsi

Podczas Muzealnego Pikniku Edukacyjnego, który odbędzie się w sobotę, 23 sierpnia dzieci wcielą się w przewodników muzealnych na Galerii Malarstwa Polskiego w białostockim ratuszu. Zaproszą zwiedzających do wybranego przez siebie obrazu i opowiedzą o nim ciekawe historie.

Za swoją prezentację otrzymają Dyplom Małego Przewodnika.

Wcześniej dzieci brały udział w zajęciach, na których dowiedziały się, że tematami w malarstwie są: portrety, pejzaże, martwa natura, sceny rodzajowe.

Przekażą zwiedzającym, na co warto zwrócić uwagę oglądając obrazy. Poinformują o ciekawych faktach z życia artystów, którzy je namalowali.

Na warsztatach dzieci uczyły się ciekawie opowiadać o obrazach, a zatem powinny skupić uwagę zwiedzających na tym, co chcą dorosłym, ale też i dzieciom, przekazać.

Galaria Malarstwa Polskiego liczy ponad 120 dzieł najwybitniejszych polskich i obcych malarzy. Wśród nich są obrazy poświęcone życia polskiej wsi.

Oto obrazy i ich autorzy.

Fot. Archiwum własne

z Galerii Malarstwa Polskiego

1. Walery Brochocki - Pejzaż wiejski (1915 r.)

2. Tadeusz Rybkowski - Pejzaż wiejski (1804 r.)

Walery Brochocki - poświęcił się wyłącznie malarstwu krajobrazowemu. W jego twórczości dominuje pejzaż polski. Artysta unika efektownej malowniczości. Oddaje z realizmem nastrój rodzimego krajobrazu. Malował miasta, miasteczka, ale też i polskie wsie. Na Powszechnej Wystawie Wiedeńskiej w 1873 roku otrzymał srebrny medal za obraz pt. „Obóz Cygański”. Mając sławę, bez trudu sprzedawał wszystko, co namalował.

Tadeusz Rybkowski - kiedy przybywał w Krakowie, wyjeżdżał na wycieczki w bliższe i dalsze okolice, poznawał życie ludu wiejskiego. Bywał w Modlnicy Konopków, gdzie rezydentką i wychowawczynią dzieci była jego ciotka Antonina Męcińska. Tam zetknął się z Oskarem Kolbergiem, którego sportretował w r. 1875 (rysunek, akwarela) i dla którego później (w r. 1882) rysował typy ludowe i stroje do jego dzieł etnograficznych.

Z zamiłowaniem malował sceny z życia ludu. Malował olejno, a także chętnie akwarelą, liczne targi, jarmarki, wesela chłopskie, polowania, kuligi. Rysował też różne typy wieśniaków w strojach ludowych, Żydów, handlarzy.

3. Franciszek Ejsmont (1927 r.)

4. Witold Pruszkowski - Starzec przy piecu (1890 r.)

Franciszek Ejsmond, nawiązujący do malarstwa holenderskiego oraz monachijskiego, był na uboczu nowoczesnego malarstwa. Tworzył on idealizowane i sentymentalne sceny rodzajowe z życia chłopskich rodzin, eksponując często rolę matki w wychowaniu dzieci.

Witold Pruszkowski - pod wpływem pierwszego dłuższego pobytu na wsi (Mogiły w 1876 r.) w jego malarstwie pojawiły się motywy rodzajowe z życia ludu, a także obrazy inspirowane ludowymi baśniami i wierzeniami.

Po osiedleniu się na wsi Pruszkowski bardzo szybko nawiązał bliski kontakt z okolicznymi mieszkańcami, bywał z nimi w polu, w szynku i na jarmarku, często wspierał w trudnych sytuacjach radą i pomocą finansową.

Na co dzień nosił kozacko-chłopski strój, w którym też przedstawił siebie w Autoportrecie z 1893 r. Głęboko wniknął w specyfikę życia wsi, zarówno w szarzyznę życia codziennego, jak i w odświętną obrzędowość, co przejawiło się w jego obrazach. Z doskonałym wyczuciem ukazał lokalny folklor, stroje i zwyczaje.

5. Wincenty Wodzinowski - Portret góralki

Wincenty Wodzinowski malował portrety, obrazy religijne i alegoryczne, ale najbardziej interesowała go tematyka etnograficzna, zaczerpnięta z podkrakowskiej wsi. Z tymi motywami zaprezentował się w roku 1888 na wystawie malarzy, tak zwanych chłopomanów, w krakowskim Towarzystwie Przyjaciół Sztuk Pięknych.

I tym przedstawieniom pozostał wierny na długie lata. Również w okresie międzywojennym powstało w jego pracowni dużo scen z udziałem barwnych typów chłopskich. Malarz z upodobaniem ukazywał wiejskie obyczaje i zabawy, czynił to z domieszką sympatii i humor, udane sceny - powtarzał.

Zobacz też:

» dodaj komentarz «