2013-10-05 Stroje meksykańskie

Magia barw. Tak organizatorzy wystawy strojów meksykańskich nazwali prezentację poncz, sukienek, szali, bluzek kobiecych i męskich.

Nazwa jest niezwykle trafna. Oddaje różnorodność, kolorystykę i bogactwo ubiorów rdzennej ludności indiańskiej.

Ekspozycję można oglądać w Muzeum Etnograficznym we Wrocławiu do 24 listopada. Prezentowane eksponaty pochodzą z kolekcji tłumaczki i podróżniczki Elżbiety Komarnickiej. 

Fot. Archiwum muzeum

- Moja kolekcja jest w stu procentach amatorska – mówi o wystawie Elżbieta Komarnicka. - Nie podchodziłam do niej w sposób naukowy. Oczywiście znałam najbardziej typowe wzornictwo i kolorystykę strojów ludowych poszczególnych regionów, ale w przypadku wątpliwości nie spędzałam godzin na dochodzenie, skąd dany strój pochodzi.

Większość z tych eksponatów po prostu dostałam w prezencie od przyjaciół i znajomych, czyli życzliwych mi ludzi, którzy wiedzieli, że się tym zachwycam. Z reguły te stroje były w ich rodzinach od dawna, oni sami nie bardzo wiedzieli skąd pochodzą, a często cenili je mniej więcej tak, jak my cenimy zalegającą w domu od lat góralską chustkę.

Parę rzeczy kupiłam sama – szczególnie dobrze pamiętam jeden zakup. Podczas pobytu u przyjaciół w stanie Michoacan jechaliśmy na konną wycieczkę na wulkan Paricutin (to bardzo ciekawy wulkan, gdyż zaczął wyrastać z ziemi na polu zdumionego rolnika w roku 1943 i w ciągu dwóch lat osiągnął wysokość 460 m.

Fot. Archiwum muzeum

Podczas jego erupcji zniszczeniu uległo całe miasteczko z wyjątkiem jednego ołtarza z figurką Matki Boskiej). Otóż pod wulkanem zobaczyłam Indiankę siedzącą na ziemi i tkającą to zielono białe sarape na krosnach, które z jednej strony przymocowała sobie do pasa, a z drugiej do pobliskiego drzewa.

Widząc, że praca była na ukończeniu, zamówiłam ją i po powrocie z wycieczki kupiłam. Tak więc nie jestem typową kolekcjonerką, ale kocham tę moją kolekcje i za każdym razem zachwycają mnie jej kolory, faktury, oryginalność, nieprawdopodobna pomysłowość w traktowaniu materiału i w często szokującym łączeniu tkanin.

Fot. Archiwum muzeum

Elżbieta Berendt, szefowa Muzeum Etnograficznego we Wrocławiu mówi zaś, że celem prezentacji jest pokazanie różnorodności i bogactwa meksykańskich ubiorów, ale też przybliżenie wybranych grup etnicznych i ich kultur. We współczesnym Meksyku nadal istnieje wiele grup etnicznych, które kultywują dawne tradycje, dla których ubiór, obok muzyki i tańców, jest ważnym elementem tożsamości.

Wystawę uzupełniają fotografie Tomasza Grzyba przedstawiające mieszkańców Meksyku w strojach ludowych.

Elżbieta Komarnicka - tłumaczka języka hiszpańskiego. Ukończyła Prawo na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Języka hiszpańskiego uczyła się sama i na kursach w Polsce oraz w Hiszpanii.

W roku 1984 przebywała w Meksyku na rocznym stypendium Ministerstwa Kultury, gdzie skończyła semestralny kurs literatury i kultury Meksyku na UNAM.

Przewodnicząca Warszawskiego Oddziału Hispanistów Polskich od czasu jego powołania w 1985 r. do odwołania w 1986.

Po wielu latach pracy przy tłumaczeniach konsekutywnych i symultanicznych, obecnie zajmuje się przekładami prozy hiszpańskojęzycznej.

W roku 2007 wspólnie z mężem Mieczysławem Komarnickim (adwokat) i synem Igorem (radca prawny) opracowała polsko-hiszpański i hiszpańsko-polski „Słownik terminologii prawniczej”.

Wiele jej przekładów mniejszych form literackich (tłumaczyła m.in. eseje Borgesa) ukazało się w „Literaturze na Świecie” i w innych pismach.

Jest członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich i Związku Artystów Plastyków „Sztuka Użytkowa” (uprawiane dziedziny sztuki: ceramika, mozaika, ikony).     

Zobacz też:     

Sztuka ludowa Meksyku http://wiano.eu/article/1847

Sztuka Japońska http://wiano.eu/article/1196

Azjatyccy twórcy http://wiano.eu/article/1186

Oblicza Hinduizmu http://wiano.eu/article/1167

Kultura Ormian http://wiano.eu/article/1071