2014-08-23 Smaczne, bo lubuskie

Festyn „Dobre smaczne, bo lubuskie”, który odbędzie się 24 sierpnia w niedzielę jest kulinarnym pejzażem regionu. To niezwykła okazja dla miłośników tradycyjnej kuchni regionalnej, smakoszów, łasuchów i wszystkich, którzy lubią dobrze zjeść.

Fot. Archiwum muzeum

Podczas degustacji uczestnicy festynu poznają bogactwo smaku i tym samym różnorodność lubuskiej kultury.

W trakcie licznych warsztatów będzie można nabyć praktycznej wiedzy kulinarnej.

Na scenie plenerowej zagoszczą zespoły z regionu mi.in. Lubuski Zespół Pieśni i Tańca oraz grecki Kalarrytes. Impreza w Ochli jest pierwszym dniem 26 Międzynarodowego Festiwalu Folkloru.

Co warto spróbować na tym kulinarnym pejzażu?

Salceson wiejski

Przepis na Salceson wiejski przywieźli ludzie z Kresów Wschodnich z okolic Tarnopola i Lwowa. Wykorzystywali oni każdą część z uboju trzody.

Salceson wiejski zawsze musi być taki sam. Robiono go z głowizny, serca, ozorków oraz kawałków mięsa.

Dodawano zawsze te same przyprawy. Niegdyś salcesonem wiejskim zajadali się ubożsi, z czasem polubili go mieszkańcy miast. Kresowiacy mówili o nim, że jest „królem” wszystkich podrobów.

Cenili go sobie nawet bardziej niż kiełbasę czy wędzonki. Stawiali na świątecznym stole i spotkaniach rodzinnych.

Kiełbasę żarską

Tradycję wyrabiania kiełbasy żarskiej przywieźli ze sobą również Kresowianie. Receptura kiełbasy pochodzi z 1946 r. Cieszy się dużym uznaniem ze względu na smak i trwałość.

Do wyrobu tej kiełbasy stosuje się skrupulatnie wyselekcjonowane chude mięso wieprzowe z dodatkiem mięsa wołowego oraz odpowiednio dobrane przyprawy. Kiełbasę wyrabia się ręcznie z pokrojonego w kostkę i zapeklowanego mięsa.

Wędzi się ją kilka dni, używając drewno owocowe i leśne, dzięki czemu wyrób uzyskuje odpowiedni aromat, koloryt i specyficzny smak.

Kiełbasa żarska przygotowywana jest do dzisiaj zgodnie z tradycją i podawana w święta kościelne, na dożynki, spotkaniach rodzinnych. Sprzedaje się ją na jarmarkach i festynach.

Ogórki nadnoteckie

Do wyrobów tych ogórków stosuje się od lat odmiany rodzime – Polan, Śremski, Monastyrski. Do kwaszenia wykorzystuje się ogórki wysiewane po 8 maja, ponieważ jest to najlepszy termin w tym klimacie sprzyjający szybkiemu i dobremu plonowaniu.

Gwarancją specyficznego smaku i aromatu są metody kwaszenia ogórków przekazywana z pokolenia na pokolenie. 

Na dno beczki ułożyć połowę lub jeśli beczka wysoka 1/3 części liści i przypraw. Układać ogórki pionowo, ciasno, lecz nie ugniatać.

Po założeniu do połowy beczki, przełożyć ogórki połową pozostałych liści i przypraw i dopełnić beczkę ogórkami.

Wierzch przykryć liśćmi, a następnie dopasować wieko beczki. W przykryciu powinien być otwór, przez który należy uzupełniać beczkę zimną zalewą.

Po uzupełnieniu otwór zaczopować. Po pierwszej burzliwej fermentacji ilość zalewy nieco opadnie i wtedy należy sprawdzić czy ogórki są całkowicie pokryte zalewą. W miarę potrzeby ilość zalewy uzupełnić.

Zobacz też:

Potrawy lubuskie

Lubuskie smaki

Święto Miodu

Skansen w Ochli