2014-08-17 Miotła, drapak

Miotła z brzozowych gałązek, wiązanych paskami z przepołowionych wiklinowych witek lub drutem służyła na dawnej wsi do zamiatania podłóg i podejścia. Sprawdzi się także dzisiaj do uprzątania z liści alejek w ogrodzie.

Miotły były robione też z zielonych łodyg bylicy lub mietlicy. Jednak te brzozowe są bardziej trwałe.

Fot. Archiwum własne

Pokaz robienia miotły w skansenie w Klukach

W Muzeum Wsi Słowińskiej w Klukach rękodzielnik związuje miotłę najpierw drutem, a potem wymoczonymi w wodzie korzeniami sosny (po wymoczeniu są gibkie i nie łamliwe). W ten prosty sposób skansen wzbogacił się o nowy przedmiot.

Nieużywana miotła stała w kącie w sieni. Raz dziennie gospodynie lub córki zamiatały izbę. Aby się nie kurzyło, często pokrapiały ją wodą.
Nieprzydatną już do niczego miotłę, czyli zdarte gałązki, nazywano drapakiem.

Także i dzisiaj miotły nie może zabraknąć w skansenowskich chatach. Odwiedzając je, rozejrzyjmy się w sieni, czy też w obejściu, czy taka tam nie stoi.

Fot. Archiwum własne

Miotła z tarą i misą do prania ustawione w kącie sieni - skansen w Klukach

Można wykonać taką miotłę samemu. Naprawdę dobrze zamiata, choć oczywiście odkurzacza w domu nie zastąpi.

W kulturze ludowej miotłę obdarzono właściwościami magicznymi, podobnie jak ożóg i pogrzebacz. Według wierzeń na miotle czarownice latają na Łysą Górę - miejsce ich schadzek.

Jak zrobić miotłę