2014-08-05 Żniwa w Sierpcu

O tym jak dawniej wyglądało koszenie, zbiór, magazynowanie i obróbka żyta, pszenicy, czy jęczmienia przekonać się mogły osoby, które 3 sierpnia, podczas imprezy „Żniwa w skansenie” odwiedziły sierpecki skansen. Piękne, letnie słońce i zapach świeżo zżętej słomy tworzyły prawdziwie żniwną atmosferę.

Fot. Archiwum muzeum - D. Krześniak

Koszenie kosą

Gdy zboże dojrzewa gospodarze, podobnie jak czynili to przed nimi ich dziadkowie, zrywają pojedyncze kłosy i, wymłóciwszy w ręku ziarno, smakują je.

Czynność ta, choć tak prosta, ma w sobie coś z misterium. Mają oni bowiem świadomość, że choć jeszcze wiele pracy ich czeka, falujące na wietrze łany niebawem przemienią się w rumiane bochenki.

Na polach uprawnych, usytuowanych przy wiejskich zagrodach, zaprezentowano koszenie kosą i żniwiarką konną czy podbieranie zboża sierpem.

Po raz pierwszy zwiedzający mieli okazję przyjrzeć się bliżej jak wyglądała praca zabytkowego już kombajnu Vistula produkowanego w latach 1959–1971 w płockiej Fabryce Maszyn Żniwnych.

Fot. Archiwum muzeum - D. Krześniak

Kombajn Vistula

Uczestnicy imprezy z zapałem pomagali żniwiarzom w ich pracy. Chwytali za kosy, wiązali snopy i ustawiali je w kształtne stygi.

Gospodynie prezentowały ciekawy obrzęd strojenia przepiórki. Jest to sięgający jeszcze czasów przedchrześcijańskich obyczaj zapewnienia obfitości pożywienia dla całej rodziny do następnych żniw oraz przekupywania mieszkańców pól i duchów, aby nie wyrządzały szkód w spichlerzach.

Ostatnią, nie ściętą garść zboża związywano na wysokości kłosów i pod tak utworzonym daszkiem układano kamień, a na nim kawałki chleba i sól (symbole obfitości).

Jednak aby obrzęd mógł się dopełnić „przepiórkę” należało dookoła oborać . I tu pojawił się mały problem, bowiem żadna z młodych dziewiczych nie chciała dać przeciągnąć się za nogi po rżysku.

Na szczęście w dzisiejszych czasach nie musimy zaklinać duchów, by cieszyć się chlebem powszednim.

W stodołach odbywała się dalsza obróbka zbóż. Odwiedzający zobaczyli jak się je młóci, następnie czyści i odmierza ziarno oraz mieli ziarno na kaszę, śrutę i mąkę.

Spacerujący między zagrodami goście mieli okazję spróbować świeżo ubitego masła na pachnącym wiejskim chlebie.

Przyjemną niespodzianką dla zwiedzających była degustacja tegorocznych ogórków kiszonych, wody z miętą i świeżej, zimnej kawy zbożowej, które doskonale gasiły pragnienie i stanowiły zachętę do dalszego poznawania uroków skansenu.

A było niemało do obejrzenia. W chłopskich chałupach pracowali gospodarze, zajęci codziennymi obowiązkami. Tkano na krosnach, pęczkowano zioła, wyrabiano ozdoby ze słomy, w centryfudze natomiast wirowano śmietanę.

Wiejscy rzemieślnicy pracowali w swych warsztatach.

Fot. Archiwum muzeum

1. Mielenie ziarna

2. Przetwory z jarzębiny

Przy karczmie skoczne piosenki wykonywała wiejska kapela.

Zwieńczeniem prezentacji żniwnych był koncert dożynkowy w wykonaniu Zespołu Tańca Ludowego MASOVIA Politechniki Warszawskiej. Na scenie amfiteatru zaprezentował on tradycyjne pieśni żniwne i tańce ludowe.

Fot. Archiwum muzeum - D. Krześniak

Zespół Tańca Ludowego Masovia prezentuje krakowiaka

Zgodnie z muzealnym obyczajem o godzinie 14.00, w kościele z Drążdżewa odprawione zostało nabożeństwo w intencji uczestników imprezy.

Kiermasz produktów regionalnych i rękodzieła oferował bogaty wybór wypieków, pieczywa, potraw i napojów wykonanych według tradycyjnych receptur, a także wyrobów z drewna, tkanin czy suszonych kwiatów.

Żniwa w Muzeum Wsi Mazowieckiej w Sierpcu już za nami. Już za miesiąc 7 września Muzeum zaprasza na „Wykopki w skansenie”, imprezę poświęconą wiejskim obyczajom jesiennym.

Pokazy kopania ziemniaków z pomocą motyk i kopaczki konnej; kiszenia ogórków i kapusty; przędzenia wełny; obróbki lnu; a także kiermasze owoców i warzyw oraz produktów regionalnych to tylko część niespodzianek, które czekać będą na zwiedzających.

Jarosław Asztemborski

Zobacz też:

» dodaj komentarz «